كاركرد و نشانه‌هاي موتيف در روايت

ليلا صادقی: در ادبیات هم سه نگاه متفاوت نسبت به تعریف موتیف وجود دارد. یکی اینکه اگر مثلاً بخواهیم با رویکرد ساخت‌گرایانه نگاه کنیم، موتیف و موتیفم را در برابر تک‌واژ و تک‌واژگونه ساخته‌اند. موتیف ذهنیت نویسنده است و در خودآگاه او قرار دارد، مثلاً باور یا یک چیز خاصی که دغدغه ذهنی و اهمیت اصلی موضوع برای خود نویسنده است. ولی وقتی این ذهنیت تجلی بیرونی پیدا می‌کند، در اثر و در متن یا در آن داستان، پیاده می‌شود و به کار می‌رود، به نقل از ساخت‌گرایان موتیفم نام دارد. مثلاً ممکن است نویسنده قصد داشته باشد بر موتیف فقر و فساد کار کند، این ذهنیت می‌تواند به شکل‌های مختلف یا به عبارتی به صورت موتیفم‌های مختلفی در متن تجلی یابد...

رضا فكري (دبير پرونده): گفت‌وگو با لیلا صادقی تحت عنوان «ساختن مفهوم از طریق ساختار چیزی است که دنبالش هستم».

نقد رمان «آ»:
? سعيده امين‌زاده: «آ شروع ماجراست».
?فاطمه بهروزفخر: «آ حرف مشترک آدم‌هاست» 
? نرگس نظيف: «ردیابی نقاط مشترک در آدم‌ها» 

به نقل از ليلا صادقی، شما می‌توانید «آ» را گسترش دهید و هرطور می‌خواهید بخوانیدش. «آ» از نظر من نقطه‌ی شروع جهان می‌تواند باشد. اولین آوایی که نوازاد بر زبان می‌آورد، یا انسان اولیه بر زبان آورده، اولین آوایی که انسان هنگام درد از گلوی خودش شنیده و اولین آوایی که بدون هیچ انسداد در جریان هوا در مجرای گفتاری انسان تولید شده که به اولین حرف نوشتاری نیز تبدیل شده. الفبا شروع تمدن است و در جهان داستان این کتاب، «آ» نقطه‌ی اشتراک همه‌ی آدم‌ها تلقی می‌شود.