  |
|
روزبه کمالی |
ظهر نباشد اما
تا عصر کو؟
در حالت نشسته
پاها به خواب رفته
- بهتر
دست ها به کف
ضرب در بر سینه
سر فرو چنان
که مهره ی پشتی گردن
زده بیرون
می خوانی:
ما را به آن کنارها
به ورطه های خودمان برگردان
به سایه ها
و چشم های مسلح
که نیمه ی تاریک را
تشخیص می دهند.
جزء ببیند
و با تکانه ی سر
به راستِ خودت
یا چپ
آن همه چیزهای نامترتب را
دوباره بچینی
سه بار
در هر بار
سه بار بیش تر از سه سجده ی واجب
و بعد نخوابی
و خواب نبینی
تا وقتِ آن که باز...
بخوابی
به دنده ی چپ