 |
|
گراناز موسوی |
ردِ زخم هايم را بگير و ببين
چه جنايتي در تنم اتفاق مي افتد
به تمامِ تو مشكوكم
به چشمانِ جاني ات
جنگلي كه جان
جان
ستاره دارد
اعتراف كن كه سلول هايم به هواي تو خون مي كنند
فلسطين يعني تاريخِ تنم
كه يادِ تو اشغال مي كند
هرگز زني چنين به جهاد بر نخاست
كه جانم ليلي به ليلي
به تحريكِ تو انتحاري كرد...
عقلِ شيرين يعني همين!
زني كه به ظنِ تو
به شرطِ چاقو و ترنج و جنون
به احتمالِ زليخا شدن
در فاصلهء پوست و پيراهن
عمري ميان شيرين و ليلي هروله مي رود
خرداد (جوزا) ٩٣ - ملبورن