ویرایش: لیلا صادقی
تنها خانه و عشق! این کلماتی که کوتاهند
در هر کدام تنها سه یا چهار حرف؛
نمی‌شود هیچ کجا
در تمام عرصه‌ی بی‌مرز و پرمغز کلام
کلماتی یافت که این چنین نرم و نازک کامل کنند یکدیگر را:
وقتی فرشتگان در بهشت برین حرف می‌زنند
بی‌شک هیچ واژه‌ای ندارند
شیرین‌تر از خانه و عشق.
تنها خانه و عشق! گفتنش آسان نیست
که بودن کدام بهتر است؛
خانه بدون عشق، تلخی است؛
عشق بدون خانه، درد است.
نه! هیچکدام بی‌دیگری کارساز نیست؛
شبیه نبودن گوش با گوشواره:
اگر یکی را بخواهی، باید هر دو را داشته باشی،
هم خانه و هم عشق را.
با داشتن هر دو، بی‌شک
می‌شود تمام روز را زیر آواز زد؛
اهمیتی ندارد فقر،
با این دو، آواز ملکوت سرداده می‌شود.
با تحسین تکرار می‌کنم،
وقتی فرشتگان در بهشت برین حرف می‌زنند
بی‌شک هیچ واژه‌ای ندارند
به واقع شیرین‌تر از خانه و عشق.